Γνωμοδότηση Εισ.ΑΠ 2/2005: Περί της θρησκευτικής κοινότητας των Γ.Ο.Χ.

Με την εν λόγω γνωμοδότηση δίνονται βασικές κατευθυντήριες γραμμές για την αντιμετώπιση από τα δικαστήρια ζητημάτων αναφορικά με τη θρησκευτική κοινότητα των Παλαιοημερολογιτών. Τρία είναι τα σημεία στα οποία θα εστιάσουμε την προσοχή μας:

α) Οι Παλαιοημερολογίτες απολαμβάνουν πλήρως το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας ως γνωστή θρησκεία, διότι έχουν φανερές δοξασίες, φανερά δόγματα και δεν απαιτείται κανενός είδους μύηση. Τυχόν αντίθετη άποψη ότι αποτελούν παρασυναγωγή της Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι βάσιμη, διότι δεν ενδιαφέρει η αιτία της διαφωνίας με αυτή (ζήτημα του Ημερολογίου), αλλά σημασία έχει το στοιχείο της πεποίθησης για συγκρότηση ξεχωριστής θρησκευτικής κοινότητας. Νομική βάση της διαφοροποιήσεως των Παλαιοημερολογιτών από την Εκκλησία της Ελλάδος είναι οι διατάξεις 3 παρ.1 και 72 παρ.1 του Συντάγματος.

β) Αναφορικά με τους θρησκευτικούς λειτουργούς των Παλαιοημερολογιτών, αυτοί φέρουν την ιδιότητα του ιερωμένου χωρίς να απαιτείται πράξη πολιτειακής έγκρισης, δικαιούνται να τελούν ιεροπραξίες χωρίς κάποιο κώλυμα υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι δεν έχουν καθαιρεθεί από τις δικές τους εκκλησιαστικές αρχές και οι ενέργειές τους αυτές δε στοιχειοθετούν σε καμία περίπτωση τα εγκλήματα των άρθρων 175 και 176 του Ποινικού Κώδικα περί αντιποίησης στολής ή υπηρεσίας.

γ) Οι διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος (ν.590/1977) δεν εφαρμόζονται στη θρησκευτική κοινότητα των Παλαιοημερολογιτών, διότι αφενός απολαμβάνουν τη δυνατότητα θρησκευτικής αυτοδιοίκησης και αφετέρου, διότι περιορισμοί ατομικών δικαιωμάτων δεν επιβάλλονται αναλογικώς, αλλά προκύπτουν από σαφή διάταξη του νόμου και υπό την περαιτέρω αυτονόητη προϋπόθεση ότι οι περιορισμοί που εισάγονται με νόμο, επιτρέπονται από τις οικείες συνταγματικές διατάξεις και είναι σύμφωνες με αυτές.

{Πηγή: Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών «Ισοκράτης» του Δ.Σ.Α.}

Ρ. Παπασυκιώτης